Weekend miałem pełen przygód. W piątek spotkanie autorskie w domu kultury w Golinie, z Piotrkiem Stróżyńskim, Darkiem Papieżem i Patyczakiem – jak dobrze było znów się spotkać! Wystąpiliśmy pod hasłem „autorzy pokolenia punk”, choć publiczność na sali zdawała się przynależeć do innego pokolenia, nie mniej chyba wszystkim się podobało, mi szczególnie Patyczak w krawacie. Pierwszy raz widziałem występ Patyczaka, który gra na scenie, a ludzie siedzą na krzesłach z rozdziawionymi w zdumieniu ustami. Nie było integracji, ani wspólnych śpiewów, pomimo zachęty do tańca i swawoli. Policja z Konina (Golin leży kilka kilometrów od Konina) nie lubi punk rocka, bardzo zasadnicza pani policjantka obciążyła moje konto sześcioma nowymi punktami karnymi (kto je wszystkie zliczy?) i 200 zł honorarium za występ w Golinie szlak trafił, poszło do policyjnej kasy. Na moje grzeczne pytanie: „Czy nie można poprzestać na pouczeniu?”, złośliwie wręczono mi ulotkę „Nie jedź na kacu”, usłyszałem – „Pouczenie jedno, mandat drugie”, oponowałem jeszcze, że akurat dziś pouczenie nijak się ma do wykroczenia, ale twarda konińska glina nie chciała słuchać. Hak jej w smak. Już po nocy pojechaliśmy z Golina całą ekipą do Śmiełowa, gdzie Włodek Sypniewski – współorganizator spotkania – zaskłotował starą szkołę. Ceglany mur odarty z tynku budował atmosferę. Włodek ma tam niezły sprzęt nagłaśniający, podpiął gitarę i grał nam Cohena, a potem ballady rosyjskich złodziei. Mieliśmy nie pić, ale noc była zimna, a gwiazdy piękne na niebie, no i jedna, druga, trzecia, czwarta flasza poszły, aż przyszedł świt. Zwlokłem się z siennika w południe. Patyczak spał jeszcze, Stróżyński z Papieżem bawili się na ulicy z dziećmi w wojnę albo w pokój, trudno było wywnioskować. Nie pomny pouczenia z dnia poprzedniego wsiadłem na kacu i pojechałem do Wrocławia. Oni zostali na kolejny punk rockowy wieczór – tym razem Patyczak + moi drodzy literaci w kościele w Żerkowie. Widziałem fragment z tego spotkania na wideo, Papież nagrywał każde nasze pierdnięcie, wyglądało, że dali radę, dobrą akustykę mieli. A ja we Wrocławiu z trudem odnalazłem klub Łykend. Zanim jednak tam dotarłem, odwiedziłem jeszcze Polmos Wrocław, a tam jest taka miła knajpka nad rzeką Odrą, i trunki przednie polewają, więc była ziołowa Bona, był i Faust żurawinowy, a i wspaniały bitter. Palce lizać, kac minął jak ręką odjął. W Łykendzie wystąpiłem razem z Sarą Antczak, równie urodziwą, co utalentowaną autorką powieści „Wolny i De Klesz”. Przyszło chyba ze 200 osób, klub był zapełniony po brzegi. Zajebista atmosfera, spotkanie świetnie prowadziła Joanna Kobieracka, publiczność wykazała się anielską cierpliwością. A potem wszyscy byli w piekło wzięci, bo okrasą wieczoru był występ kapeli Wolf & The Motherfuckers, bynajmniej nie punkowej. Północ minęła mi w sympatycznej knajpce Literatka na wrocławskim Rynku, dokąd zawinęliśmy się na wielce kulturalne afterparty. Przyznam, że kulturalne zwieńczenie wieczoru było dla mnie niejakim zaskoczeniem. W niedzielę na kacu dotarłem do Warszawy. Dzięki wszystkim – do następnego razu!
W Golinie, od lewej: Piotr Stróżyński, Łukasz Gołębiewski, Ryszard Krupiński, Dariusz Papież
W Golinie
Patyczak zaprasza do tańca
Opuścił spodnie do kolan…
Wojtek Sypniewski gra nam u siebie, w Śmiełowie
Z Sarą we Wrocławiu
W klubie Łykend: Sara Antczak, Łukasz Gołębiewski, Joanna Kobieracka
Wolf & The Motherfuckers
49 komentarzy dla “W Golinie i Wrocławiu”
Laski z małymi cyckami
pewnie podbijaly do niego pozniej pasztety, bo poczuly sie docenione
Hm… Zaskakująca obserwacja! Nigdy by mi nie przyszło do głowy, że małe cycki zwisają jak wymiona krowie. A to odkrycie… Człowiek całe życie się czegoś uczy, sam patrzy, a nie widzi…
kawałek czadowy, Patyczak na prezydenta. Xenna moja miłość,ta miala słodkie piersi Łukasz……….
cycki
nasłodsze 😀
Laski z małymi cyckami
mój gość <3
Laski z małymi cyckami
Poza mna 😀
Laski z małymi cyckami
Piosenka rlz 😀 a w tle Plakat z tuxem Linuxem 😀
Laski z małymi cyckami
mhm. gdzie kupie ten plakat z pingwinem ?
Laski z małymi cyckami
Trzeba samemu wykonać.
Laski z małymi cyckami
Przypuszczam Dariusz że byłeś najebany bo ja rozumiem że dziewczyny to kwestia gustu i nie ma brzydkich ale żeby wszystkie piękne to jakieś bardzo podejrzane
Ukazał się drugi w tym roku numer „Aqua Vitae”, a w nim m.in. rozmowa z Rajmundem Matuszkiewiczem o whisky i jego odkrywaniu Szkocji, a także obszerna relacja z regionu whisky Campbeltown. Piszemy o ostatnich imprezach branżowych: Silesian Whisky Fest, Festiwal Whisky & Friends i Whisky Day Cracow, przedstawiamy nową Holyrood Distillery z Edynburga, Probiernię Urbanowicz i nowo otwarty w Katowicach dom ginu. Tomasz Prange Barczyński prowadzi czytelnika śladem win sauternes, a Łukasz Czajka wspomina dawne destylarnie warszawskie. Jak zwykle wiele recenzji nowych alkoholi, relacje z degustacji i wiele bieżących informacji ze świata mocnych alkoholi.
Whisky z Lowlands zawsze pozostawała w cieniu tej bardziej znanej, bardziej wyrazistej whisky z Highlands. Podział ten stał się jeszcze bardziej wyraźny w drugiej połowie XVIII wieku, kiedy w Highlands działało ponad tysiąc nielegalnych alembików, a producenci w Lowlands, nękani przez poborców podatkowych, którym łatwiej było tu dotrzeć ze względu na bliskość dużych miast, dwoili się i troili, jak szukać oszczędności by sprostać rosnącym apetytom koronnego fiskusa. By produkować taniej, robili coraz gorszą whisky, a tym samym sława destylarni w Highlands rosła.
W Girvan, na terenie kompleksu destylarni grain whisky jest ukryta destylarnia single malt oraz destylarnia dedykowana wyłącznie dla ginu Hendrick’s. To sekretne miejsce, niedostępne dla odwiedzających, znane jest jako Gin Palace. To świątynia Lesley Gracie, która stworzyła gin Hendrick’s, czuwa nad jego destylacją i tworzy wciąż nowe receptury, podróżuje po świecie i szuka aromatów egzotycznych botaników, które można by wykorzystać w Szkocji.
W numerze 3/2022 magazynu „Aqua Vitae” Marcin Młodożeniec pisze o książce Łukasza Gołębiewskiego „Wódki i inne mocne trunki. Polskie debiuty alkoholowe 2021 roku”.
Na kanale YouTube Wolf & Friends pojawiła się druga część rozmowy z Łukaszem Gołębiewskim, poświęcona whisky, okowicie, ginom, eliksirom, destylacji, degustowaniu i podążaniu za Wilkiem.
Ukazała się nowa książka Łukasza Gołębiewskiego w serii poświęconej alkoholom. Wydawca jest M&P, publikacja w twardej oprawie, z kolorowymi zdjęciami, ma ponad 100 stron.
Podczas licznych spotkań degustacyjnych, które miałem okazję prowadzić, często byłem pytany, o ile single malt jest lepsza od blended? Zawsze odpowiadam tak samo – dobra whisky jest dobra, niezależnie od tego czy to jest single malt, single grain czy blended. Powstają wielkie whisky mieszane w Szkocji, Irlandii czy Japonii, które są efektem wielkiego kunsztu ich twórców. Bo whisky mieszana jest jak koniak, aby była znakomita, potrzebuje doświadczenia mistrza kupażowania (blend mastera) i dobrego materiału źródłowego, czyli dostępu do wyśmienitych beczek. Ale whisky mieszana, to także najtańsza kategoria na najniższych półkach massmarketowych. Dlatego tak trudno ją ocenić. To trochę jakby wystawić w tej samej kategorii piękne Porsche i rozklekotaną Ładę. To samochód i to samochód. Opowiadam o historii blended i o ważnych markach, ale tak naprawdę to jest po prostu opowieść o whisky. W porządku, czasami gorszej, czasami lepszej, ale uwierzcie mi, nie tylko single malts warte są zainteresowania!
W 2021 roku na rynku pojawiło się ok. 600 nowych polskich wódek i innych wyrobów spirytusowych. Trudno w to uwierzyć i nawet bywalec specjalistycznych sklepów nie mógł tego dostrzec, że liczba nowych marek na rynku praktycznie podwoiła się w stosunku do 2020 roku. Publikacja zbiera i omawia wszystkie rynkowe nowości wraz z oceną jakościową w układzie: aromat / smak / finisz / całkowite wrażenie oraz z osobną oceną stosunku jakości do ceny. Wszystkie opisy i oceny mają charakter indywidualny, oparte są na sensoryce autora.
n.jpg)
n.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
pewnie podbijaly do niego pozniej pasztety, bo poczuly sie docenione
nie ma pasztetów wśród punków, wszystkie nasze dziewczyny są piękne
Zgadzam się. Byłem niedawno na Rozbracie. Tam było mnóstwo punków i wszystkie dziewczyny były piękne. Wśród punków, toż to istny raj
zostań punkiem ;P
chyba będę musiał….
A ja to juz jestem idealem 😉 a przynajmniej wedlug tej piosenki
Zaiste 😀
Pierdolisz? Na prawdę wolisz gdy laska ma cycki, które zwisają jak wymiona krowie??
Najważniejsze żeby ksztaltne były!
Hm… Zaskakująca obserwacja! Nigdy by mi nie przyszło do głowy, że małe cycki zwisają jak wymiona krowie. A to odkrycie… Człowiek całe życie się czegoś uczy, sam patrzy, a nie widzi…
kawałek czadowy, Patyczak na prezydenta.
Xenna moja miłość,ta miala słodkie piersi Łukasz……….
nasłodsze 😀
mój gość <3
Poza mna 😀
Piosenka rlz 😀 a w tle Plakat z tuxem Linuxem 😀
mhm. gdzie kupie ten plakat z pingwinem ?
Trzeba samemu wykonać.
Przypuszczam Dariusz że byłeś najebany bo ja rozumiem że dziewczyny to kwestia gustu i nie ma brzydkich ale żeby wszystkie piękne to jakieś bardzo podejrzane
Wszystkie piękne, a niektóre piękniejsze 😀
Otóż 😉
lub punki są tak napaleni/nawaleni że każda się im podoba xd
najebani i ujarani, ehem 😀
ale fakt faktem, że większość punków to również urodziwi jegomoście 😀
Widać, żeby śpiewać punk nie trzeba mieć talentu wokalnego, no ale taki wasz gust, nic mi do tego.
Typowy pankol i utwór też, stary Jarocin w nim czuć.
On napierdala jak silnik komara pod górę!
gdzie on jest??? czemu go w Jarocinie nie było???
Ja pierdole ale drętwa publika :/
Czy to w Golinie obok Konina było???????/
dokładnie tam
Heh, fakt, drętwa, niedojabolona
Gra zajebiście, ale zdaje mi się, że On śpiewa na jakiejś stypie…
Nie został doceniony
Uwielbiam Jego teksty…
nieśmiertelny Patyczak 😀
Wolne oprogramowanie to chuj i ciota, niedorobione gówno dla brudasów metalowych.
Kto się zgadza ręka w góre.
najlepszy wokal od czasów Ozzy`ego i Dickinsona – Wolf!
Fantastyczny akustyk – dzięki w imieniu kapeli!
Imponujący wokal… jakbyś ukradł go Bruce’owi Dickinsonowi xD
Czemu ten basista mi przypomina Duffa McKagana?! 😀
New Bad Obssesion ;))
Keira jak pierwszy raz ich zobaczyłam to myślałam, że to drugie Guns’N’Roses…
riff podobny do def leppard- pour some sugar on me, perkusja podobna do inside out – xyz
so this is bitchin tune, down boys!
świetnie, jak zawsze 100% siebie:)
”Czyste glany, o co chodzi” ;-)))))
zwłaszcza do łóżka!
Landryn to chciałby być taki czysty! ;-))))
niepokalany…
I tam nie dojechałam
punx not dead!
Patyczak jak zwykle NAWIEDZONY
a moze takiemu lepiej na tym swiecie ?