Tygodnik Podhalański relacjonuje spotkanie z 11 marca 2014 w Nowym Targu. W tekście „Spotkania z Meksykiem rozpoczęte” czytamy: Spotkanie z pisarzem i dziennikarzem Łukaszem Gołębiewskim rozpoczęło we wtorek w nowotarskim MOK dni kultury meksykańskiej. „Meksyk dawny i współczesny – od konkwisty do narcocorridos” – to tytuł bogato ilustrowanej slajdami prelekcji, która do sali nr 44 Miejskiego Ośrodka Kultura ściągnęła komplet publiczności. I nie dziwota. Organizowane przez MOK cykliczne spotkania z kulturą i obyczajowością innych państw mają już grono stałych bywalców, którzy zachęcają innych, a na dodatek osoba dzisiejszego prelegenta wykluczała nudę. Bo Gołębiewski to prawdziwy pasjonat, zakochany w Meksyku, autor licznych publikacji i książek na temat kraju Azteków i Montezumy, „kopalnia wiedzy” zarówno o historii jak i o współczesności tego północnoamerykańskiego kraju. Pisarz, dziennikarz, krytyk literacki, przez ponad dziesięć lat związany z „Rzeczpospolitą”, wielokrotnie nagradzany za swoją twórczość. I ci, którzy słuchali dziś w MOK jego opowieści, słuchali ich z wypiekami na twarzy.

W dniach 11-14 marca w Nowym Targu odbędą się spotkania z kulturą meksykańską. Pierwszego dnia o godz. 18.00 odbędzie się spotkanie z Łukaszem Gołębiewskim pt. „Meksyk dawny i współczesny – od konkwisty do narcocorridos”. Miejski Ośrodek Kultury w Nowym Targu, Al. Tysiąclecia 37. Wstęp wolny, zapraszamy.

25 lutego w klubie Od Nowa w Toruniu odbędzie się spotkanie z Łukaszem Gołębiewskim pt. „Meksyk dawny i współczesny – od konkwisty do narcocorridos”. Autor będzie mówił o swoich podróżach i o książkach o Meksyku, które napisał – „Meksyk kraj kontrastów”, „Krzyk kwezala” i „Bandyci Rodriguez”. Wstęp wolny.

Meksyk dawny i współczesny w literaturze Łukasza Gołębiewskiego  We wtorek, 11 grudnia o godz. 18.00 Miejska i Powiatowa Biblioteka Publiczna w Nowym Tomyślu zaprasza na 48. spotkanie w Klubie Miłośników Podróży Przez kontynenty. Gość spotkania, Łukasz Gołębiewski zaprosi w podróż po Meksyku dawnym i współczesnym.Następnego dnia, 12 grudnia, spotka się z młodzieżą w Bibliotece Publicznej Miasta i Gminy Lwówek (godz. 9.00) oraz Filii MiPBP w Borui Kościelnej (godz. 12.00).Okazją dla spotkania jest tegoroczna powieść "Krzyk Kwezala", której akcja rozgrywa się w XVI wiecznym Meksyku, a także zapowiadana na styczeń 2013 roku powieść "Bandyci Rodriguez", która opowiada o Meksyku współczesnym, akcja rozgrywa się w latach 90. XX wieku w stanie Oaxaca.

Agawa, burritos, cantinas, chilli, de Sahagun, enchilada, Carlos Fuentes, frijoles, futbol, gusano, jaguar, kaktusy, kwezal, limonka, mezcal, Montezuma II, Monte Alban, pelota, PEMEX, pulque, Querétaro, Rio Grande, Diego Rivera, salsa, Sierra Madre, sombrero, szamani, tacos, tequila, tortilla, Veracruz – to hasła, które przychodzą mi do głowy na myśl o Meksyku, których nie znalazłem w alfabecie francuskiego podróżnika i filmowca, Jeana-Claude’a Carriére. A dodałbym do tego wiele haseł bardziej osobistych. Meksyk jest tak bogaty, różnorodny, kontrastowy, niezwykły, że można o nim napisać słownik co najmniej dwutomowy, a i tak pozostałoby wiele tematów pominiętych. Nie mniej Francuz wykonał kawał dobrej roboty, przedstawiając swój subiektywny, ale jakże ciekawy Meksyk. Pisze z sympatią, ale i z nutą ironii, odwołuje się równie chętnie do historii, jak do anegdot. Jest w tym słowniku też pełna uroku beztroska turysty, który selekcjonuje, który nie rości sobie pretensji do wszechwiedzy. Z rozbrajającą szczerością Carriére wyznaje, że nie był nigdy w Acapulco czy nie czytał nigdy historii o „Zorro”, widział i słyszał jednak dostatecznie wiele, by swoim „alfabetem” zachęcić do podróży i poznawania na własną rękę.

Od dwóch miesięcy jestem w Tenochtiltanie, w roku 1521… Niezwykła to podróż w czasie. Pisanie powieści jest wspaniałą przygodą, pozwala odwiedzać miejsca, których nie ma, rozmawiać z duchami, poznawać egzotyczne kultury, ich mity, mistycyzm, ale i emocje, nawet kraść ich sny, które stają się moimi snami. Od dwóch miesięcy śnię o Tenochtitlanie, towarzyszę bohaterom mojej książki – tym historycznym i fikcyjnym. Mam przed sobą stare mapy i przestrzenne modele nieistniejącego miasta. Na biurku piętrzą się relacje XVI wiecznych konkwistadorów i współczesne opracowania historyków, wieczory spędzam oglądając filmy o Cortesie, Montezumie, hiszpańskich podbojach, itd. Pracuję nad powieścią zupełnie nową dla mnie samego. Narracja jest trzecioosobowa, czas i miejsce odległe. Tenochtitlan nie przetrwał, cudowne miasto na jeziorze z wielkimi piramidami, wiszącymi ogrodami, wyspami pełnymi kwiatów – zniknęło z powierzchni ziemi. Było to najbogatsze, najbardziej ludne (ok. 250 tys. mieszkańców), najlepiej rozplanowane, prawdopodobnie najpiękniejsze miasto XVI wiecznego świata, z którym nie mogła się równać żadna ze stolic ówczesnej Europy. Właśnie o upadku tego miasta będzie moja powieść. O upadku piękna i niezwykłej kultury, o ludziach, którzy zginęli zanim zdążyliśmy ich poznać, wymienić się wiedzą i doświadczeniami. Na motto do mojej nowej powieści wybrałem słowa Jean-Marie Gustave Le Clézio, francuskiego laureata literackiego Nobla: Milczenie indiańskiego świata jest dramatem, którego konsekwencji jeszcze nie zmierzyliśmy. Dramatem podwójnym, niszcząc bowiem kultury amerykańskich Indian, zdobywca unicestwił część siebie samego, część, której nigdy już nie będzie mógł odnaleźć. Napisałem ponad 200 stron, więc może to już dobry czas, by ujawnić nad czym pracuję i dlaczego tak rzadko odpisuję na Wasze listy. To dla mnie bardzo trudna praca, pomijając mnogość źródeł, pierwszy raz piszę tak duży tekst w trzecioosobowej narracji, w której nie czuję się najlepiej. Ta powieść będzie powstawać długo, kiedy ją skończę, zacznę ją pisać od nowa, bo wciąż nie jestem zadowolony z efektów. Chciałbym aby to była jak najbardziej współczesna opowieść o Tenochtitlanie, a to niełatwe zadanie. Chcę by czytelnik czuł zapach tego miasta, dotykał faktury tkanin, podziwiał detale architektury, rozumiał wybory zamkniętych w pierścieniu oblężenia mieszkańców. Moja historia przedstawi zaledwie 75 dni, nie będzie to relacja z konkwisty, lecz hołd dla umęczonego narodu. Taki przynajmniej mam cel.Pozostaje też kwestia was, moich czytelników. Przyzwyczaiłem was do zupełnie innego typu literatury – sex, drugs & punk rock, a nie historie z zamierzchłych czasów. Wiem, że mam wobec was zobowiązanie i to mi sprawia największą trudność – jak napisać powieść o XVI wieku tak, aby ona była atrakcyjna dla was, a nie dla miłośników historii. Wiem, że w tej książce historia musi stanowić zaledwie tło teatru zdarzeń. Wy oceniać będziecie zawarty w niej ładunek emocji – musi być w niej miejsce na gniew, na miłość, na pożądanie. Nie wiem, kiedy skończę moją wyprawę do Tenochtitlanu A.D. 1521 i nie wiem jakim z niej powrócę, bo takie podróże zmieniają człowieka. Magia pisania polega jednak na tym, że zmienia tylko na jakiś czas życie autora – do kolejnej powieści. Gdy będę już zadowolony z efektów mojej przygody chętnie podzielę się nią z wami – pełen niepokoju, jak przyjmiecie moją ucieczkę do zapomnianego świata.