26 sierpień 2012 o godz. 14:24

Brutal Sound Fest 2012 – postludium

Dotarłem o 19. Znów obsuwa, tym razem godzinna. Szczęśliwie wszystko na scenie w ogródku. Akurat jak przyszedłem to ustawiła się Collina. Nie podoba mi się, że ta kapela jako swój „przekaz” wprowadza podziały na my-oni, czyli my czyści hardcore’owcy z misją, a reszta to barany i jabolpunki. Jak się gra na jednej scenie z różnymi zespołami, także takimi które gdzieś mają „przekaz” (jak choćby Werwolf 77, Sedes Mózgu czy Podwórkowi Chuligani), to wypada okazać im trochę szacunku, albo nie uczestniczyć w takich festiwalach. Po Collinie jak zwykle rewelacyjne Eye For An Eye, dynamicznie, mocno i z prawdziwym przekazem podpartym świetnymi tekstami. Tylko dlaczego tak krótko? Tylko dziesięć kawałków, publiczność nie doczekała się ulubionego „Warriors”, to był chyba jedyny w historii Eye For An Eye koncert, na którym nie zagrali swojego hymnu. Chcąc nadrobić straconą godzinę organizatorzy przegięli, zwłaszcza że potem tracono czas koncertowo, choćby gdy przez 40 minut ustawiał się Buzzcocks. Jeden z najlepszych występów tego festiwalu został brutalnie przerwany, bo tak odbieram brak „Warriors”, tak też to odebrała publiczność, skandując przez dziesięć minut pod sceną i wywołując bezradny zespół, któremu odłączono mikrofony. Po Eye For An Eye zagrali The Solds Out z Wilna. Zespół jakich setki na scenie HC/Punk, więc spokojnie można było skrócić ich występ i dać publiczności szansę wykrzyczeć „Warriors – outsiderzy poza systemem”. Grali solidnie, ale też nic to wyjątkowego. Koncert Podwórkowych Chuliganów zakłócał chyba ujarany Reda Haddad (pozdrawiam), Skadyktator, drugi natchniony konferansjer. Podwórkowi grają coraz bardziej ska, ja ska w ogóle nie trawię, więc ta zmiana stylu nie pasuje mi. Kiedyś było bardziej chuligańsko, dobrze, że „Rude boy Janek” nie doczekał się jeszcze nowej ska-wersji. A może to wrażenie prze-ska-kania potęgował Skadyktator, który tworzył jednoosobowy ale donośny chórek. No i Podwórkowi grali chyba dwa razy dłużej niż Eye For An Eye, bisowali, dobrze że bisowali bo na bis był „Rude boy”, ale to nie fair wobec reszty kapel. Grająca po Podwórkowych Schizma to też jakiś dziwny pomysł, zupełnie inny przekaz, zupełnie inna publika, zupełnie inna muzyka. Świetnie im wychodzą te utwory na dwa wokale, powinni tego wprowadzić więcej. Oczywiście schizmowa wersja „Dzieci z brudnej ulicy” powala, najlepszy cover jakiego doczekała się TZN Xenna.
No a potem był jeden z najlepszych koncertów na jakich w ogóle byłem. Rewelacyjne Buzzcocks. Przyznam, że od lat nie słucham tej kapeli, choć kiedyś ich i Magazine słuchałem na okrągło. Potem oddaliłem się ku cięższym klimatom, ale z jaką przyjemnością odświeżyłem sobie Buzzcocksów. Zagrali wszystko, co mieli najlepszego, w tym znakomity set na bis. Wspaniały występ, old punk never die, to są wszystko panowie w podeszłym wieku, a ile radości w ich graniu, ile energii. Peter McNeish i Steve Diggle grają w tej kapeli od samego początku, od 1976 roku, i wciąż mają tak samo chłopięce, melodyjne głosy. Wóda, fajki, narkotyki jakoś ich nie ruszyły za mocno. Dobry materiał genetyczny, zahartowani w ciężkim klimacie Manchesteru. W roli przeszkadzacza Skadyktatora zastąpił chyba również kompletnie ujarany Brylewski, który zakłócał występ Buzzcocksów przyniesionym z domu megafonem. Koledzy organizatorzy, litości – za rok żadnych konferansjerów!
A na koniec stało się coś dziwnego. Koncert Cockney Rejects został przerwany po kilku kawałkach. Organizatorzy jako powód podali, że muzycy za moment mają samolot, ale to była 3. w nocy, jakie samoloty latają o tej porze? Ściema. Fakt, wszystko się opóźniło niemiłosiernie, koncert miał się skończyć o 1.30, wyglądało na to, że się skończy o 3.30, ale cóż z tego? Byłem trzeci raz na Cockneyach i to był ich najlepszy występ jaki widziałem. Zapraszać taką gwiazdę, opłacać jej samoloty, żeby grali przez pół godziny? Playlistę mieli znacznie dłuższą, byli przygotowani na więcej. Ciekawe jak to przyjęli sami muzycy? Stinky, przepraszając za skrócony występ, powiedział, że „Organizatorzy każą nam wypierdalać”. Nawet „Police Car” nie zdążyli zagrać. Nie ładnie. Publiczność była wkurwiona.
Podsumowując jednak, to były wspaniałe trzy dni. Do zobaczenia za rok!

46 komentarzy dla “Brutal Sound Fest 2012 – postludium

  1. wrażenia

    Buzzcocks – no sa niesamowici. Widać było jak działają na publiczność i tą energię którą miała publiczność ono dostawali i coraz bardziej szaleli. Przy „What do I get” odlot był zupełny. Myślę, że oni rzadko mają aż taką publikę szalejącą.

    • wrażenia

      Dla mnie to był szok jak patrzyłem od strony sceny i widziałem ludzi po 16/18 lat, którzy spiewali i to jeden kawałek za drugim. Kurdem ja do Buzzcocksów już lata nie zagladałem, a tu młodzi ludzie, którzy mają tyle innych ciekawych kapel… No ale może lepsza pamięć i znajomość języków w nowym pokoleniu jest.

      • wrażenia

        Teraz posłuchałem tych twoich nagran Buzz z koncertu i jak zamknąlem oczy to mi to lepiej brzmi nize ich wiele koncertowek z lat 70. Niesamowite. A energia Buzzcocksow udzieliła sie Cockneyom, mega nakreceni byli i wymiatali nieziemsko. Tzreci raz ich widze i nawet w Anglii gorzej grali. Tu wariowali. Ale organizatorzy spierdolili na koniec dobry calkiem festiwal i kac zostal…

          • wrażenia

            No znajomosc języków to na pewno, ale że tego słuchają, no bo to nie jest taka kapela u nas bardzo oklepana. Byli chyba wczoraj nawet lepsi niż te 12 lat temu w Proximie, choć też byli świetni. Ja Buzzcocks zawsze lubiłęm, choć z płyt to dl…a mnie nieco za łagodne było, no ale na koncertach bomba. Totalnie koncertowy band, goście szczerzy do bólu i kochają co robią. Porównywalni do Vibratorsów w tym może, choć teraz Vib bez Knoxa grea, wiec kiszka.
            Co do Cockneyów juz wolę się nie wypowiadac o tej akcji, bo mnie nosi po prostu. Nie wiem co ci organizatorzy we łbach mieli.

              • wrażenia

                Tak już ponoć rok bez tego Knoxa, bo in niby coś tam solo chciał robić, zachciało się ambitnych projektów dziadowi :) Ale może już wrócił. No są takie akcje tam Angelic pogrywało bez Mensiego etc. A syn Knoxa kim jest ? Knox i Harper to chyba najstarsze punki som 😉
                Harper najstarszy – 1944, za dwa lata 70, no to jest coś. Problem, że za 10 – 15 lat juz nie będziemy chodzić na tzw „legendarne” kapele, bo to już dziady będą kosmiczne.

                    • wrażenia

                      Gra okazjonalnie, chyba dwa lata temu grał na Camden i to z Eve. A nie zobaczymy ich za kilka lat bo zdechną… jeśli nas nie przetrzymają…

                    • wrażenia

                      No właśnie, nie wiedzieć co komu pisane, ja w życiu nie przypuszczałem, że tam będę chodził na koncerty 60 letnich punków, więc w sumie może kiedyś będziemy chodzić na 80 letnich..

                    • wrażenia

                      kurwa, też nie sądziłem, za PRL do głowy by mi nie przyszło, że poza The Clash i Ramones zobaczę wszystko, czego wówczas słuchałem.

                    • wrażenia

                      Zresztą teraz są dla punk rocka świetne czasy, bo chyba nigdy nie grało i to w miarę często tyle kapael. W latach 70 wiele kapel jeszcze nie powstało, w 80 wiele starych już się rozpadło, w 90 dramat kompletny. A teraz masz podaż z całego 37 lecia i mozna przebierac co sie chce. Inna sprawa że to czesto tylko wokalista ze starego skladu zostaje…

                    • wrażenia

                      A w sumie Ramonesow można było dziabnąc w 1994 roku w Pradze, troche od nas ludzi było. Clash moze reaktywuja, jest wokalista i inni muzycy poza Strummerem, to i moga nieźle zagrać. No ramonesi to juz 3 dead, to se ne vrati.

                    • wrażenia

                      Zresztą kurczę w jedno latao masz w Polsce Exploited, Biafrę, Cockneyów, Buzzcocks, Discharge, Vibrators, Iggy Popa, Adolescents i wiele o których nie pamiętam :)

                    • wrażenia

                      O i PIL, Anti -Flag to tam jakiś nowy wynalazek :), Ale, że cholera Vice Squadu nigdy nie zaproszą to ja nie rozumiem. W Czechach z 500 razy byli

                    • wrażenia

                      ja akurat jestem fanem Anti Flag i żałuję, że grali na woodstoku, gdzie mi jakoś nie po drodze… A Vice Squad widziałem już cztery razy, to mi nie zależy

                    • wrażenia

                      Anti Flag powiem szczerze nie znam, ale jakoś nie poznawałem, bo za nowe i z USA :) Woodstock – za stary jesteś :) Vice Squad można zobaczyć tu i tam, ale dziwi mnie, że ich nie zaprosił nikt. A na Woodstocku nigdy nie byłem, ale mi sie jakims festiwalem dla 15 latkow zawsze wydawałkilka sekund temu · Lubię to!Nie lubię.Maksymilian Wohl Choć tam i Conflict miał kiedyś ponoć grać

                    • wrażenia

                      Za stary na Woodstok ale nie za stary na Anti Flag, posłuchaj ich, to jest zajebista kapela. Wszystkie płyty są super. Coś jak Subhumans w przekazie, bardziej melodyjne w formie.

                    • wrażenia

                      No ja jakoś jeszcze ich nie widziałem, a chcę bardzo, zanim zdechnę chcę zobaczyć Anti Flag, Berurier Noir i Tarakany, resztę już widziałem :)

                    • wrażenia

                      Berurier Noir gra? No ja mam znacznie więcej do zobaczenia. Przede wszystkim Partisansow, ale przestali grać, no i Pistolsow ominąlem a także Flux, Dirt MOb i inne ze stajni crassowej, co ty zdaje sie miałeś okazję.
                      A i Chaos UK z pierwszym wokalem :) A i ten Sham z lin- upem z 1977, ktory sie teraz reaktywował. Bo z tym panem grubszym Sham to bez sensu.

                    • wrażenia

                      Okazjonanie gra, nagrali płyte jakieś 2 lata temu. Fluxów widziałem, nie zachywcili, Sex nie przegapiłem, ale tak naprawdę to ze stajni Crass zachwycili mnie Zoundsi.

                    • wrażenia

                      Ale masz wymagania… to jeszcze Cyanide i Anti Pasti, btw. byłem na Abrasive Wheels – zajebiści byli.

                    • wrażenia

                      A co. No Anti Pasti ba, pewno. Abrasive Wheels – też bym łyknął – gdzie ich widziałeś ? A też Ejested. Ale najbardziej Partisans !

                    • wrażenia

                      w Czcehach widziałem, ale na Partisans też poluję od dawna – nie widziałem. Grali ze trzy czy cztery lata temu w Berlinie, znajomi byli, mówili, że porażka, ale warto samemu się przekonać.

                    • wrażenia

                      Wiesz Partisansi przestali grać. Ten ich reunion był specyficzny bo tam jeden z nic był jakims maklerem w Hong Kongu itd, więc to nie było im tak łatwo grywac. Ale są na you tubie kawałki po reaktywacji z koncertow i wiele bardzo fajnych. W sensie stare kawałki fajnie graja.

                    • wrażenia

                      Ten \”zbyt niszowy\” wg Ciebie zespół grał w Polsce równe dwa lata temu: http://forum.hard-core.pl/viewtopic.php?f=4&t=36789&hilit=zounds&start=150
                      Podobnie np. na gdyńskim DIY Feście grały w ostatnich latach Antisect, Subhumans, Citizen Fish i parę innych klasyków oraz masa nowych, równie dobrych zespołów – La Fraction, The Restarts, Wasted, Sju Svara Ar, Red Herring itd… A The Mob już w najbliższą sobotę w czeskiej Pradze :)

  2. Old Punks Should Die

    Kurwa takie gowno jak colina powinno byc wyjebane na ksiezyc z taki numer. Zero kurwa szacunku. Gdyby nie te stare punki to bys gnoju gral pewnie teraz jeden z drugim na jakims festynie w jakims pierdolonym zadupiu , bo bys nie mial skad brac wzorcow do nasladowania.

    • Old Punks Should Die

      Nie czaisz koleś o co z tym hasłem chodzi to się lepiej nie wypowiadaj bo wystawiasz się tylko na pośmiewisko. Sam zespół przed wydaniem płyty: „Wyjaśnijmy to zanim trzeba będzie pisać oświadczenia. Szanujemy starszych kolegów i koleżanki, którzy nadal robią sensowne rzeczy i sprawiają, że wszystko to jakoś się toczy. To z reguły osoby mające do siebie dystans i nie oczekujące bicia pokłonów przez młodszych załogantów. Nie męczą buły, nie czekają na pochwały, po prostu robią swoje. Pozdrawiamy serdecznie, cieszymy się poznając takich ludzi.

      Natomiast wszystkich żulom, zwykłym łachudrom myślącym, że coś jeszcze ugrają na haśle „legenda punk rocka” życzymy źle. Najlepiej będzie jak pospadacie na wasze puste łby z kilkumetrowej woodstockowej sceny schylając się po drobne. Nikogo nie obchodzi, że Dupacja z Pierdziszewa o mało nie wystąpiła w Jarocinie w 1987. Nagrali dwa kawałki? Nie da się tego słuchać. Łysy z ich załogi zajebał buty Zbychowi z Wąbrzeźna? Po-ry-wa-ją-ce. Tylko się reaktywować. Może ktoś to łyknie, prawda?”.
      Chyba się nieco zapędziłeś w ocenie tej ekipy.

      • Old Punks Should Die

        Ale załoga sama jest sobie winna, za mocno eksponują podziały, po co? Lepiej jest jak każdy mówi swoje i nie komentuje innych z tej samej sceny, zwłaszcza jak się gra na jednym festiwalu. Mnie to razi, bo jest w tym zadzieranie nosa. Nawet jeśli mają rację, to można mówić to samo bez takiego kontrapunktu. Przecież w gruncie rzeczy Eye For An Eye ma ten sam przekaz, a jednak robią to subtelnie (choć dobitnie). Poza tym uważam, że niezależnie od różnic powinniśmy starać się być jedną sceną. Podziały wprowadzają agresję, a tego mamy chyba wszyscy dość.

  3. BRUTAL?

    ‎2:35 – jedną biedną dziewczynkę przełożyli przez barierki i już 2 karków biegnie (to były juwenalia, czy BRUTAL?!), bawiło się mało osób, mimo tego, że grali zajebiście, wyłączenie im mikrofonów było żenujące i tylko efae zostało potraktowane w ten sposób.. brak mi słów

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Pole komenatarz jest wymagane.

Zobacz ostatnie wpisy

31 październik 2023 o godz. 21:48

Mocne alkohole w Polsce 2023

MAwP2023_cover

Ukazało się nowe wydanie. Szósta edycja rocznika to potężne dzieło, liczy aż 546 stron. Przybyło wiele nowych firm zarówno w sekcji producentów, jak i dystrybutorów. Dołożyliśmy starań, by nikogo w książce nie zabrakło, cały czas jednak powstają nowe firmy, branża alkoholowa się rozwija, stąd potrzeba coraz więcej stron. Poza portretami firm w książce znalazła się m.in. analiza rynku alkoholowego, a także biogramy uczestników rynku w części who is who.

16 październik 2023 o godz. 13:51

Mocne alkohole w Polsce 2023 w drukarni

MAwP2023_cover

Skierowaliśmy do druku nowe wydanie książki „Mocne alkohole w Polsce”. Edycja 2023 to aż 546 stron! Producenci, dystrybutorzy i who is who w branży alkoholowej. Branża się rozwija, firm jest coraz więcej, opisy zostały przez nas zaktualizowane o nowe produkty i wydarzenia. Premiera książki 18 listopada podczas Festiwalu Warsaw Spirits Competition.

15 październik 2023 o godz. 19:56

Nowy numer „Aqua Vitae”

AV5-23-cover

Ukazał się numer 53 „Aqua Vitae”, a w nim m.in. rozmowa z Simonem Fordem, twórcą marki Fords Gin oraz z Mauricio González-Gordon, prezesem firmy González Byass, relacja z Festiwalu Whisky w Jastrzębiej Górze, premiera Lagg – nowej whisky z Arran, Kozuba w Polsce, analiza cen taniej wódki, wizyta w M&H w Tel Awiwie. Jak zwykle wiele recenzji nowych alkoholi, relacje z degustacji, o historii, o dawnych recepturach, prezentacja nowych producentów i wiele bieżących informacji ze świata mocnych alkoholi.

10 wrzesień 2023 o godz. 23:23

Przegrywamy wszystko, co się da przegrać

maxresdefault

Przegrywamy z Czechami, przegrywamy z Mołdawią, przegrywamy z Albanią. Kolejne występy reprezentacji Polski bardzo przypominają mecze Legii sprzed dwóch lat. Niby zawodnicy potrafią grać w piłkę, niby wychodzą na boisko w roli rywali, a schodzą ze zwieszonymi głowami po pokazie bezradności. Przykro to powiedzieć, ale może czas skreślić z kadry Lewandowskiego. Kiedyś to był piłkarz, którego wszędzie było pełno, który harował jak wół i ciągnął drużynę, często odwracając losy spotkania. Teraz robi wrażenie ospałego trutnia, który czeka, czy piłka spadnie mu pod nogi – nie biega, nie walczy, nie cofa się pod swoja bramkę i nie stwarza przewagi. A sądząc po wywiadach i głosach z drużyny, wprowadza niepotrzebny ferment, psuje atmosferę. Pod tym względem przypomina swojego wieloletniego rywala w wyścigu o złotą piłkę, czyli starzejącego się nieładnie Ronaldo, który jak Lewandowski śrubuje rekordy do niebotycznych granic, ale nie jest już ogniwem drużyny, jest samotną, niechcianą gwiazdą. Oczywiście, gdyby Lewandowski miał za sobą drużynę, albo gdyby miał zmienników… Wydawało się przez moment, że takim zmiennikiem Lewandowskiego mógłby być Karol Buksa, ale złapały go kontuzje. Karol Świderski ostatnio zawodzi, Zieliński zawodzi właściwie nie ostatnio, a bez przerwy, Krychowiak zbyt wolny stał się ekspertem od czerwonych kartek. Miałem wrażenie, że najbardziej zaangażowanym zawodnikiem w polskiej drużynie jest angielski obrońca Matty Cash, który ma niespożyte siły i próbuje udowodnić, że mógłby z powodzeniem grać na każdej pozycji. Okay, gwoli sprawiedliwości – Kiwior, Szymański, czy Kamil Grosicki zostawili sporo serca w dzisiejszym meczu, ale to za mało na twardych albańskich górali. Można mówić o pechu, że bramka Kiwiora nie została uznana, że Jasir Asani strzelił bramkę życia z narożnika pola karnego, co się nie zdarza, ale na szczęście trzeba zapracować, a pracowali w tym meczu Albańczycy i zasłużenie wygrali. Choć trzeba przyznać, że tak ordynarnego dopingu gospodarzy w Europie się nie widuje i UEFA powinna zastanowić się nad zachowaniem „konferansjera” meczu w Tiranie. Co do trenera Santosa, to oczywiście jest on nam do niczego nie potrzebny, nie są to dobrze wydawane pieniądze, czyli cena do jakości wypada fatalnie. Ale nie wierzę, że zmiana trenera da cokolwiek poza oszczędnościami. Niestety, ta drużyna jest skłócona, jest pozbawiona ambicji, woli walki i zmiany należałoby zacząć od głowy, czyli w tym wypadku niestety od Lewandowskiego. Wielki to piłkarz, ale czas jego w roli kapitana dawno już minął. Zamiast scalać, wprowadza zamęt. Tak to przynajmniej wygląda z pozycji kibica.

15 sierpień 2023 o godz. 22:40

Podróż do Gaskonii

20230516_104059

Region Armagnac w Gaskonii w południowo-zachodniej Francji rozciąga się między Bordeaux a Toulouse, 100 km na wschód od Atlantyku. Jest tu 15 tys. ha winnic i podobno tyle samo winiarzy, dziesięć odmian winorośli, wspaniałe foie gras, sławna na cały świat tarta jabłkowa croustade i najstarsza francuska tradycja gorzelnicza, czyli armaniak.

15 sierpień 2023 o godz. 21:44

Nowy numer „Aqua Vitae” już w sprzedaży

aquavitae - 4_2023okladka

Ukazał się numer 52 „Aqua Vitae”, a w nim m.in. rozmowa z Jaakko Joki, mistrzem destylacji w fińskiej Teerenpeli Distillery, gdzie powstaje słodowa whisky, relacje z Sand City Whisky Fest w Piasecznie i Rum Love Festival we Wrocławiu, przedstawiamy armaniaki, rumy z Colorado, nowe whisky z Wyspy Skye. Piszemy o problemach z przywozem kupowanych podczas wakacji alkoholi, o tym jak dojrzewa starka, o historii zakładów Haberbusch i Schiele w Warszawie. Przedstawiamy największe marki alkoholi na świecie. Jak zwykle wiele recenzji nowych alkoholi, relacje z degustacji, o historii, o dawnych recepturach i wiele bieżących informacji ze świata mocnych alkoholi.

30 lipiec 2023 o godz. 17:01

Aqua Vitae 4/2023 online

aquavitae - 4_2023okladka

Nowy numer Aqua Vitae jest już dostępny do czytania online. A wkrótce też w wersji papierowej. Zapraszamy do lektury: https://online.fliphtml5.com/gckze/dqaz/.

21 czerwiec 2023 o godz. 22:06

Iggy Pop na Narodowym

20230621_193857

21 czerwca poszedłem zobaczyć jak trzyma się staruszek Iggy Pop. Przed nim zagrał stary kabotyn Mars Volta w peruce, darcie mordy i rzępolenie, progresywny rock amerykański, coś okropnego, słuchać się tego nie dawało. Iggy Pop zagrał tylko siedem utworów, 45 minut. Wyglądał jak z krzyża zdjęty, ale „Passenger” chwytał za serce, świetnie wykonany. Gorzej poszło z takimi klasykami jak „I wanna be your dog” czy „Lust for Life”. Cóż, biorąc pod uwagę horrendalne ceny biletów 45 minut to mało. Nie było bisów, Iggy skłonił się i muzycy opuścili scenę. Potem grało Red Hot Chili Peppers, anonsowane jako gwiazda wieczoru, ale nie zostałem, przyszedłem na Iggy Popa, szkoda by było zaśmiecać sobie wspomnienia czymś dodatkowym i niepotrzebnym.

20 czerwiec 2023 o godz. 22:55

Wstyd i kompromitacja

tabela e

Mecz Mołdawia-Polska w eliminacjach do mistrzostw Europy w Kiszyniowie zakończył się straszliwą kompromitacją Polaków. Oglądaliśmy pokaz bezradności, a przecież nic tego nie zapowiadało. Przeciwnik był słaby. W pierwszej połowie to był mecz właściwie do jednej bramki, oglądało się to bez emocji, bo Mołdawianie nie pokazywali żadnych innych atutów, niż własny stadion, a i ten milczał. W ataku Milik z Lewandowskim, wystarczająco skuteczni, choć nie wyglądali jakby byli w pełni zaangażowani w ten mecz. W 12. minucie Lewandowski doskonale podał do Milika, a ten strzelił gola, w 34. minucie to Milik podał do Lewandowskiego i 2:0. Wydawało się, że tak sobie będą podawać dalej i wpadną kolejne bramki. W drugiej połowie emocji nie brakowało. Tyle, że dostarczyli ich Mołdawianie, strzelając nam trzy bramki (a właściwie cztery, jedna nie została uznana, a wpadła po świetnie wykonanym rzucie rożnym). Kiedy Mołdawianie zaczęli grać bliżej, szybciej, wchodzić w kontakt, to nasi się wycofali, jakby wystraszyli, a potem w ogóle nie potrafili się pozbierać po kolejnych ciosach. Nokaut w drugiej połowie, nokaut, wstyd, kompromitacja. W tabeli Grupy E gorsze od nas są tylko Wyspy Owcze.

7 czerwiec 2023 o godz. 22:23

Nowy numer „Aqua Vitae” już w sprzedaży

PhotoRoom-20230607_210642

Ukazał się numer 51 „Aqua Vitae”, a w nim m.in. rozmowa z Brucem Perry z nowej destylarni whisky Torabhaig na Wyspie Skye, relacje z festiwali Whisky & Friends w Warszawie i Festiwalu Whisky w Krakowie, przedstawiamy single malt z Bawarii i rye whiskey z Templeton, opisujemy wizytę w destylarni Deanston oraz historię i smaki sycylijskiej marsali. Jak zwykle wiele recenzji nowych alkoholi, relacje z degustacji, o historii, o dawnych recepturach i wiele bieżących informacji ze świata mocnych alkoholi.

escort bayan trabzon escort bayan yalova escort bayan edirne escort bayan manisa bursa görükle escort